Τα δικαιώματα των εργαζομένων στην αυγή του 21ου αιώνα
έχουν πληγεί σε μεγάλο βαθμό , εξαιτίας της επικράτησης του νεοφιλελευθερισμού
(πολιτικού και οικονομικού), ο οποίος, όχι μόνο επέβαλε μνημονιακές πολιτικές
λιτότητας αλλά και ιδεολογίες κοινωνικής αποδιάρθρωσης (π.χ, προώθηση των
ατομικών συμφερόντων έναντι των συλλογικών). Συνεπεία της επικράτησης της
ιδεολογίας περί ατομισμού, είναι και η αλλοτρίωση του συνδικαλιστικού χώρου από
φερέφωνα της άρχουσας ιδεολογίας και τάξης, τα οποία κατά κύριο λόγο
εξυπηρετούν τα προσωπικά τους συμφέροντα προσφέροντας εκδούλευση σε εργοδότες,
δημάρχους, κτλ. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι εργαζόμενοι οφείλουν να
αναθεωρήσουν και να εναντιωθούν στην επικρατούσα αντίληψη που υπάρχει για το
συνδικαλισμό.
