Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2019

Βαρύς ο φόρος αίματος στη χώρα μας
για όσους εργάζονται στην αποκομιδή των απορριμμάτων

(παρέμβαση ενόψει της ημερίδας της ΠΟΕ-ΟΤΑ στις 17 Ιανουαρίου για την Ασφάλεια & Υγιεινή εργαζομένων στους ΟΤΑ Α' Βαθμού.)



Το Μάιο του 2018 δημοσιεύθηκε από το Κοινωνικό Πολύκεντρο της ΑΔΕΔΥ άρθρο με τίτλο: “Θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα στην Ευρώπη των 28 και στην Ελλάδα κατά οικονομική δραστηριότητα”.

Με στοιχεία του 2015 (για τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα στο σύνολο των εργαζομένων στην Ευρώπη των 28 κρατών -ΕΕ) έχουμε στη χώρα μας 1,19 θανάτους ανά 100.000 εργαζόμενους.
Όμως στα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα στον κλάδο συλλογής, επεξεργασίας και διάθεσης αποβλήτων, εκτοξευόμαστε στους 19,7 θανάτους ανά 100.000 εργαζόμενους, δηλαδή είμαστε 16,5 φορές επάνω!

Για τη φρικτή αυτή αντιστροφή, κάποιος πρέπει να απολογηθεί.

Γιατί τα θανατηφόρα ατυχήματα στις Υπηρεσίες Αποκομιδής Απορριμμάτων των ΟΤΑ δεν είναι αποτέλεσμα της “κακιάς στιγμής”. Ούτε είναι αποτέλεσμα “στιγμιαίας απροσεξίας των εργαζομένων”.
Δε μπορεί να φορτώνεται ο θάνατος τόσων συναδέλφων μας και ο σοβαρός τραυματισμός ακόμη περισσότερων ούτε στους ίδιους ούτε στον παράγοντα “τύχη”.

Πίσω από αυτά τα “δυστυχήματα” κρύβονται τα εξοντωτικά ωράρια εργασίας, που επιβάλλονται στους εργαζόμενους λόγω της έλλειψης προσωπικού.
Κρύβεται η εντατικοποίηση της δουλειάς και η πίεση των αιρετών “για να βγει το πρόγραμμα”.
Κρύβονται οι γερασμένοι και κακοσυντηρημένοι στόλοι των οχημάτων και ο απαρχαιωμένος μηχανολογικός εξοπλισμός.
Κρύβονται οι καθυστερήσεις στον εφοδιασμό των εργαζομένων με τα απαραίτητα Μέσα Ατομικής Προστασίας και οι χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες, που απαιτούνται γι αυτά.
Κι αν προσθέσουμε στους θανάτους από εργατικά ατυχήματα στις Υπηρεσίες Αποκομιδής Απορριμμάτων και τους πρόωρους θανάτους από τις επαγγελματικές ασθένειες, οι προσπάθειες δικαιολόγησης αυτής της αντιστροφής είναι όχι απλά γραφικές, αλλά και επικίνδυνες και ανήθικες.

Εμείς, το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα στους ΟΤΑ, έχουμε υποχρέωση να αναδείξουμε το πρόβλημα σε όλο το μέγεθος του και να καταγγείλουμε τις φωνές συγκάλυψης του εγκλήματος.
Έχουμε την ευθύνη να προτείνουμε μέτρα, να απαιτήσουμε την εφαρμογή της νομοθεσίας για την ασφάλεια και την υγειινή στους χώρους δουλειάς, να απαιτήσουμε τη βελτίωση και την επικαιροποίηση της. Η ζωή, η υγεία και η σωματική ακεραιότητα των συναδέλφων μας δεν είναι διαπραγματεύσιμο μέγεθος.

Ένα ειδικότερο (αλλά μείζον) ζήτημα της ασφάλειας και της υγιεινής των εργαζομένων στις Υπηρεσίες Καθαριότητας των Δήμων: Οι ΟΤΑ Α' βαθμού, με την ολοκλήρωση της ανάρτησης των οριστικών πινάκων κατάταξης της 3Κ/2018, θα απασχολήσουν πάνω από 8.000 νέους συναδέλφους. Που οι περισσότεροι, μέχρι την πρώτη ημέρα στη δουλειά τους, δεν έχουν δει απορριμματοφόρο από κοντά, δεν έχουν καμμία προϋπηρεσία στη μηχανική αποκομιδή απορριμμάτων, δεν έχουν ιδέα πώς λειτουργεί ο μηχανισμός ανύψωσης των απορριμματοδεκτών κάδων, δεν ξέρουν πώς χρησιμοποιούμε το φορτωτή για τα ογκώδη, πώς διαχειριζόμαστε το χύμα σκουπίδι, τα κλαδέματα, τα νοσοκομειακά.

Και μαζί με όλα αυτά δεν ξέρουν και για τους κινδύνους που θα αντιμετωπίσουν στην καθημερινότητα τους, για τους κινδύνους του ατυχήματος και του τραυματισμού, για τους κινδύνους που ελλοχεύουν και που απειλούν την υγεία τους.

Εδώ μεγάλα ερωτήματα εγείρονται:

οι εργαζόμενοι αυτοί πριν να πιάσουν δουλειά, πώς, για ποιό χρονικό διάστημα και από ποιούς εκπαιδεύονται;
υπάρχει για την εκπαίδευση τους εγκεκριμένο εγχειρίδιο οδηγιών και πρωτόκολλο διαδικασιών και από ποιά Υπηρεσία;
Υπάρχει κατάλογος πιστοποιημένων εκπαιδευτών;
Υπάρχει εξέταση αποδεικτική του βαθμού κατανόησης από πλευράς τους της σωστής και ασφαλούς χρήσης των μηχανημάτων και του εξοπλισμού που καλούνται να χρησιμοποιήσουν;

Ή απλώς τους βγάζουμε στη δουλειά (μιά δουλειά με δείκτες ατυχημάτων από τους υψηλότερους σήμερα στη χώρα μας) με μιά ολιγόωρη, πρόχειρη και ελλειμματική εκπαίδευση από “τους παληούς”, από τους επιστάτες ή από τους επόπτες καθαριότητας;

Σε πόσες περιπτώσεις η εκπαίδευση τους γίνεται από εξειδικευμένο, έμπειρο και πιστοποιημένο για το σκοπό αυτό προσωπικό;
Σε πόσες περιπτώσεις η εκπαίδευση τους γίνεται από διπλωματούχους μηχανικούς και από Τεχνικούς Ασφαλείας; Υπάρχουν κατ' αρχάς παντού διπλωματούχοι μηχανικοί και Τεχνικοί Ασφαλείας;
Σε πόσες περιπτώσεις πριν “να μπουν πίσω από τη σκουπιδιάρα” έχουν πλήρη και αναλυτική ενημέρωση για τις επαγγελματικές ασθένειες από τον Ιατρό Εργασίας; Υπάρχει κατ' αρχάς παντού Ιατρός Εργασίας;
Σε πόσες περιπτώσεις τους εξηγείται αναλυτικά η χρήση του κάθε Μέσου Ατομικής Προστασίας, γιατί και πώς πρέπει να το φέρουν και να το φορούν, ποιά είναι τα συχνά (αλλά και τα λιγότερο συχνά) επικίνδυνα περιστατικά που θα αντιμετωπίσουν;

Και ο κατάλογος δεν έχει τέλος...

Εδώ λοιπόν, για την Ομοσπονδία μας, την ΠΟΕ-ΟΤΑ, ιδού πεδίον δόξης λαμπρό.
Για να ασχοληθεί ουσιαστικά και να μελετήσει σε βάθος το πρόβλημα της ασφάλειας και της υγιεινής των εργαζομένων.
Για να προτείνει, να διεκδικήσει, να απαιτήσει:
  • από τους εμπλεκόμενους φορείς
  • από τα Υπουργεία
  • από τις Περιφέρειες
  • από τους Δήμους
  • από τους υπηρεσιακούς παράγοντες
  • από τους ελεγκτικούς κρατικούς μηχανισμούς
    να σκύψουν πάνω στο πρόβλημα και να κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Αλλιώς τα ατυχήματα θα συνεχίζονται και το αίμα των συναδέλφων μας θα συνεχίσει να βάφει κόκκινους τους χώρους δουλειάς τους.

Εμείς, η ΑΣΚ-ΟΤΑ, με τις δυνάμεις που διαθέτουμε μέσα στο Γενικό Συμβούλιο, αλλά κυρίως έξω, στους χώρους δουλειάς, στα πρωτοβάθμια σωματεία, στα αμαξοστάσια και στα εργοτάξια, θα δώσουμε τις μάχες που πρέπει να δοθούν. Με έλεγχο, με καταγγελίες, με κινητοποιήσεις, αλλά και με προτάσεις, με καθημερινές παρεμβάσεις και με την αταλάντευτη και αδιαπραγμάτευτη απαίτηση να εφαρμόζεται στην πράξη η εργατική νομοθεσία για τα μέτρα ασφάλειας και υγιεινής στους χώρους δουλειάς, να ελέγχονται και να τιμωρούνται αυτοί που τα υπονομεύουν και να παίρνονται όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να σταματήσουμε πιά να θρηνούμε θύματα.

Εμείς, η ΑΣΚ-ΟΤΑ, δεν θα πάψουμε να συγκρουόμαστε με τις κατεστημένες νοοτροπίες, με τις στάσεις αδιαφορίας και με τις παρελκυστικές τακτικές. Είτε αυτές εκπορεύονται από τις κυβερνητικές πρακτικές είτε από τις αβελτηρίες αιρετών αρχόντων είτε από τις αγκυλώσεις σε νοοτροπίες υπηρεσιακών παραγόντων.


16 Ιανουαρίου 2019

Δημήτρης Σταυρίδης
Γραμματέας του Συλλόγου Εργαζομένων Δήμου Χαϊδαρίου
μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΑΣΚ-ΟΤΑ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου